تعریف اینتروژن دندان (intrusion)
اینتروژن دندان نشان دهنده یکی از اشکال شدید ترومای دندان است که در آن دندان به زور وارد استخوان فک می‌شود. درک و رسیدگی سریع به این وضعیت نه تنها برای سلامت فوری دندان آسیب دیده بلکه برای سلامت طولانی مدت دندان نیز بسیار مهم است.
دریافت مشاوره رایگان
برای دریافت مشاوره رایگان کافی است شماره موبایلتان را وارد کنید.
آشنایی با اینتروژن دندان
اینتروژن دندان شامل جابجایی دندان به عمق استخوان آلوئول است که اغلب ناشی از ضربه یا آسیب حاد است. این وضعیت به دلیل پیچیدگی آن در تشخیص و درمان، با سایر آسیب‌های دندان مانند کشیدن یا اکستروژن متفاوت است.
اینتروژن دندان شیری
اینتروژن دندان شیری زمانی اتفاق می‌افتد که این دندان‌ها در اثر ضربه به زور به استخوان فک فشار داده می‌شوند. این نوع آسیب در کودکان خردسال به دلیل افتادن یا برخورد در حین بازی نسبتاً شایع است. در اینجا برخی از جنبه‌های کلیدی آورده شده است:
شدت و تأثیر:
اینتروژن دندان‌های شیری معمولاً شدت کمتری نسبت به دندان‌های دائمی دارد زیرا ریشه دندان‌های شیری کوتاه‌تر است.
با این حال، این تأثیر می‌تواند بر رشد دندان‌های دائمی زیرین تأثیر بگذارد.
اهداف درمان:
درمان معمولاً بر پیشگیری از آسیب به دندان‌های دائمی در حال رشد و مدیریت علائم تمرکز دارد.
در برخی موارد، دندان شیری بسته به شدت نفوذ و سن کودک ممکن است به حال خود رها شود تا دوباره رشد پیدا کند، یا ممکن است به صورت دستی تغییر موقعیت داده یا کشیده شود.
ملاحظات درازمدت:
نظارت بر رشد دندان‌های دائمی پس از آسیب اینتروژن به دندان‌های شیری بسیار مهم است.
هر گونه اختلال در روند رشد می‌تواند منجر به مشکلات تراز یا آسیب به دندان‌های دائمی شود.
اینتروژن دندان دائمی
اینتروژن دندان دائمی شامل هدایت این دندان‌ها به داخل استخوان آلوئول است که اغلب ناشی از ضربه‌هایی مانند آسیب‌های ورزشی، تصادفات یا دعوا است. این وضعیت به دلیل ساختار و اهمیت دندان‌های دائمی پیچیده‌تر و شدیدتر است. نکات کلیدی عبارتند از:
شدت و عوارض: آسیب‌های اینتروژن در دندان‌های دائمی می‌تواند شدیدتر باشد و خطر عوارضی مانند نکروز پالپ، تحلیل ریشه و عفونت بیشتر باشد. این درمان پیچیده‌تر است و هدف آن حفظ دندان و جلوگیری از مشکلات طولانی مدت دندان است.
رویکردهای درمانی: بسته به میزان آسیب به پالپ دندان، درمان ممکن است شامل تغییر موقعیت دندان به صورت دستی یا از طریق مداخله جراحی، تثبیت با اسپلینت و احتمالاً درمان ریشه دندان باشد.
مراقبت‌های بعدی: قرار ملاقات‌های پیگیری منظم برای نظارت بر روند بهبود و مدیریت هر گونه عارضه ضروری است. پیش آگاهی به وسعت اینتروژن، سلامت دندان قبل از آسیب، و به موقع بودن و اثربخشی درمان بستگی دارد.
هر دو نوع اینتروژن دندان نیاز به مراقبت سریع و مناسب برای به حداقل رساندن آسیب طولانی مدت و تضمین بهترین نتیجه ممکن برای سلامت دهان و دندان دارند.
علائم اینتروژن دندان
اینتروژن دندان نوعی آسیب تروماتیک است که در آن دندان به زور وارد استخوان فک می‌شود. این عارضه می‌تواند در دندان‌های شیری و دائمی رخ دهد و علائم آن بر اساس شدت آسیب و سن فرد متفاوت است. علائم اصلی اینتروژن دندان شامل:
- جابجایی دندان: دندان کوتاه‌تر از حد معمول به نظر می‌رسد زیرا به عمق حفره فشار داده شده است.
- درد: اغلب درد فوری و قابل توجهی در محل آسیب دیده می‌شود، به خصوص زمانی که فشار روی دندان آسیب دیده یا نزدیک آن اعمال می‌شود.
- تورم و حساسیت: لثه اطراف دندان نفوذی متورم و حساس می‌شود.
- خونریزی: خونریزی از لثه اطراف دندان آسیب دیده شایع است.
- لق شدن دندان: در موارد شدیدتر، اگر دندان تا حدی جابجا شده باشد، ممکن است احساس لق شدن داشته باشد.
- تغییر گاز گرفتن (Altered Bite): فرد ممکن است متوجه تغییر در نحوه قرار گرفتن دندان‌های خود در هنگام گاز گرفتن شود.
بررسی و تشخیص به موقع این علائم توسط متخصص دندانپزشکی و اقدام درمانی مناسب بسیار مهم است تا از عوارض بلندمدت جلوگیری شود.
تشخیص اینتروژن دندان
تشخیص اینتروژن دندان شامل چندین مرحله برای ارزیابی میزان آسیب و برنامه ریزی درمان مناسب است. این فرآیند معمولاً شامل موارد زیر است:
معاینه دندان: یک معاینه کامل برای ارزیابی بصری آسیب انجام می‌شود. دندانپزشک تحرک، ناهماهنگی و میزان نفوذ را بررسی می‌کند.
سابقه پزشکی: درک شرایطی که تحت آن آسیب رخ داده است به ارزیابی عوارض احتمالی کمک می‌کند.
رادیوگرافی: رادیوگرافی‌های دندان برای تشخیص اینتروژن دندان بسیار مهم هستند. آنها به تعیین میزان فرورفتگی دندان به داخل استخوان و ارزیابی آسیب به ساختارهای اطراف از جمله ریشه و پالپ کمک می‌کنند.
سی تی اسکن: در موارد پیچیده‌تر، به ویژه در مواردی که چندین دندان تحت تاثیر قرار می‌گیرند یا مشکوک به آسیب فک هستند، سی تی اسکن ممکن است برای مشاهده دقیق ساختار استخوان و دندان لازم و ضروری باشد.
تست‌های سرزندگی پالپ: این آزمایش‌ها برای تعیین اینکه آیا پالپ دندان پس از ضربه هنوز زنده است یا خیر، استفاده می‌شود که می‌تواند بر تصمیم‌های درمانی، به‌ویژه در دندان‌های دائمی تاثیر بگذارد.
تشخیص سریع و دقیق برای درمان موثر برای به حداقل رساندن آسیب طولانی مدت و اطمینان از بهترین نتیجه ممکن برای دندان یا دندان آسیب دیده بسیار مهم است.
دلیل اینتروژن دندان
اینتروژن دندان زمانی اتفاق می‌افتد که یک نیروی خارجی دندان را به داخل استخوان فک می‌راند. این می‌تواند هم در مورد دندان‌های شیری (شیر) و هم برای دندان‌های دائمی رخ دهد. علل شایع عبارتند از:
- حوادث: افتادن، به ویژه در کودکان، جایی که ممکن است بر روی دهان آنها فرود آید، یکی از علل شایع نفوذ دندان است.
- آسیب های ورزشی: ورزش های تماسی بدون محافظ دهان مناسب می تواند منجر به آسیب های شدید دندان از جمله نفوذ شود.
- برخورد وسایل نقلیه: نیروهای برخورد زیاد در هنگام تصادفات رانندگی می‌توانند باعث آسیب‌های نفوذ شوند.
- درگیری‌های فیزیکی: ضربات وارده به صورت در هنگام دعوا یا حمله می‌تواند منجر به فرو رفتن دندان‌ها به استخوان فک شود.
عوامل تأثیرگذار در درمان برای اینتروژن
درمان اینتروژن دندان به عوامل مختلفی بستگی دارد که هم بر مدیریت فوری و هم درازمدت آسیب تأثیر می‌گذارد. این عوامل عبارتند از:
1- سن و رشد:
- درمان اینتروژن دندان‌های شیری در مقابل دندان‌های دائمی: استراتژی‌های درمانی بین دندان‌های شیری و دائمی به دلیل تفاوت در ساختار ریشه و وجود دندان‌های دائمی در حال رشد در زیر دندان‌های شیری به طور قابل توجهی متفاوت است.
- مرحله رشد دندان‌ها: مرحله رشد ریشه در دندان‌های دائمی بر گزینه‌های درمانی تاثیر می‌گذارد. دندان‌هایی با رشد ناقص ریشه ممکن است پیش آگهی بهتری برای بقای پالپ داشته باشند.
2- شدت نفوذ:
- میزان جابجایی: اینتروژن های جزئی که در آن دندان فقط اندکی جابجا می‌شود ممکن است به درمان کمتر تهاجمی در مقایسه با اینتروژن های شدید نیاز داشته باشد.
- آسیب به ساختارهای اطراف: تأثیر بر لثه‌ها، استخوان‌ها و سایر دندان‌های اطراف می‌تواند گزینه‌ها و نتایج درمان را پیچیده کند.
3- وضعیت دندان:
- سلامت پالپ: اگر پالپ دندان آسیب دیده باشد، درمان ریشه ممکن است ضروری باشد تا از آسیب بیشتر پیشگیری شود و سلامت عمومی دندان حفظ شود.
- یکپارچگی ساختار دندان: ترک‌ها یا شکستگی‌های دندان می‌تواند موقعیت دندان را پیچیده کند و ممکن است نیاز به روش‌های ترمیمی اضافی مانند ترمیم، روکش یا پیوند داشته باشد تا یکپارچگی و شکل دندان بازیابی شود.
4- سلامت کلی دهان و دندان:
- سابقه درمان دندانپزشکی قبلی: سابقه مشکلات دندانی و درمان‌های قبلی مانند بیماری لثه می‌تواند بر تصمیمات و نتایج درمان فعلی تأثیر بگذارد. باید این موارد به دقت بررسی شوند.
- مراقبت و بهداشت دهان و دندان: توانایی بیمار در حفظ بهداشت دهان و دندان می‌تواند بر بهبود و موفقیت درمان‌های دندانپزشکی تأثیر داشته باشد. این موضوع باید در طراحی برنامه درمانی در نظر گرفته شود.
- درمان فوری در مقابل درمان تأخیری: درمان سریع می‌تواند به طور قابل توجهی پیش آگهی را بهبود بخشد. تأخیر می‌تواند منجر به عوارضی مانند عفونت یا تحلیل شدید ریشه شود.
4- سلامت کلی بیمار:
- شرایط پزشکی: بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت یا اختلالات ایمنی می‌توانند بر بهبودی تأثیر بگذارند.
- داروها: داروهایی که بر تراکم استخوان یا لخته شدن خون تأثیر می‌گذارند، می‌توانند بر استراتژی‌ها و نتایج درمان تأثیر بگذارند.
هر مورد از اینتروژن دندان منحصر به فرد است و نیاز به یک رویکرد شخصی دارد که همه این عوامل را در نظر می‌گیرد. هدف حفظ دندان و حفظ یا بازیابی عملکرد، در عین حال در نظر گرفتن نتایج زیبایی، به ویژه برای دندان‌های جلویی قابل مشاهده است. مدیریت مؤثر بر ارزیابی جامع و همکاری بین متخصصان دندانپزشکی و در صورت لزوم سایر متخصصان پزشکی متکی است.
دریافت مشاوره رایگان
برای دریافت مشاوره رایگان کافی است شماره موبایلتان را وارد کنید.
انواع درمان برای اینتروژن دندان
درمان اینتروژن دندان به طور موثر نیاز به یک رویکرد چند وجهی دارد که با جزئیات خاص هر مورد، از جمله سن بیمار، شدت اینتروژن و سلامت کلی دندان و بافت‌های اطراف آن، طراحی شده است. در اینجا روش‌های اولیه درمانی مورد استفاده برای مدیریت اینتروژن دندان آورده شده است:
تغییر موقعیت دندان:
تغییر موقعیت دستی: برای اینتروژن های کمتر شدید، دندانپزشک ممکن است سعی کند به صورت دستی دندان را به جای اصلی خود بازگرداند. این کار معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می‌شود.
جابجایی جراحی: در مواردی که به دلیل شدت نفوذ یا سایر عوارض امکان جابجایی دستی وجود ندارد، ممکن است مداخله جراحی ضروری باشد.
آتل بندی:
پس از جابه‌جایی دندان، اغلب با استفاده از اسپلینت تثبیت می‌شود. این اسپلینت، که می‌تواند از مواد مختلفی مانند سیم یا کامپوزیت ساخته شود، معمولاً به دندان‌های مجاور متصل می‌شود تا در حین بهبود ساختارهای نگهدارنده، دندان جابه‌جا شده را در جای خود نگه دارد.
درمان ریشه:
زمان: درمان کانال ریشه معمولاً برای دندان‌های دائمی زمانی که آسیب قابل توجهی به پالپ دندان وارد شده است مورد نیاز است. بسته به وسعت آسیب و وضعیت پالپ، این درمان ممکن است فوراً یا با تأخیر انجام شود.
روش: این روش شامل برداشتن پالپ آسیب دیده یا عفونی، تمیز کردن و ضدعفونی‌کردن قسمت‌های داخلی دندان و سپس پر کردن و آب بندی آن برای جلوگیری از عفونت بیشتر است.
تحت نظر بودن و درمان طبیعی:
در برخی موارد خاص، به‌ویژه زمانی که درگیری دندان کم است یا در مورد دندان‌های شیری، دندانپزشک ممکن است دندان را برای مدتی تحت نظر قرار دهد تا ببیند آیا به طور طبیعی دوباره در محل خود قرار می‌گیرد یا خیر. این رویکرد در کودکانی که دندان‌ها و ساختارهای نگهدارنده آنها هنوز در حال رشد هستند، شایع‌تر است.
کشیدن دندان:
ضرورت: در موارد شدید، به ویژه اگر دندان یا ریشه آن به شدت آسیب دیده باشد، یا اگر خطر قابل توجهی برای تأثیر گذاشتن روی دندان‌های مجاور یا رشد ارتودنسی وجود داشته باشد، ممکن است کشیدن دندان در نظر گرفته شود.
پیگیری: پس از کشیدن دندان، ملاحظاتی برای جایگزینی پروتز (مانند ایمپلنت یا بریج دندان) یا حفظ فضا (در کودکان برای جلوگیری از از دست دادن فضا برای دندان‌های دائمی) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
درمان ارتودنسی:
تراز بعد از درمان: به دنبال آسیب اینتروژن، به خصوص اگر چندین دندان درگیر شده باشد یا اکلوژن (بایت) تحت تأثیر قرار گرفته باشد، ممکن است برای اصلاح تراز و اطمینان از عملکرد مناسب، درمان ارتودنسی ضروری باشد.
دارو:
مدیریت درد: داروهای تسکین‌دهنده درد معمولاً برای مدیریت درد پس از آسیب نفوذی تجویز می‌شوند.
داروهای ضدالتهابی: این داروها می‌توانند به کاهش تورم کمک کرده و روند بهبودی را تسریع کنند.
آنتی‌بیوتیک‌ها: در صورت وجود خطر عفونت یا عفونت واقعی، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز شود.
نظارت بلند مدت:
قرار ملاقات‌های بعدی: ویزیت‌های منظم دندانپزشکی پس از یک آسیب نفوذی برای نظارت بر روند بهبود و بررسی عوارض احتمالی مانند تحلیل یا عفونت بسیار مهم است.
اشعه ایکس دندان: اشعه ایکس دوره‌ای برای ارزیابی سلامت ریشه دندان و استخوان اطراف آن گرفته می‌شود.
حمایت روانی:
مشاوره: به‌ویژه در مورد آسیب‌های دندانی تروماتیک، حمایت روانی ممکن است برای کمک به بیماران، به‌خصوص کودکان، در مقابله با اضطراب و استرس ناشی از حادثه و درمان‌های بعدی مفید باشد.
درمان فردی: هر گزینه درمانی بر اساس شرایط فردی بیمار در نظر گرفته می‌شود. هدف اصلی، حفظ دندان، بازیابی عملکرد و حفظ زیبایی است. دندانپزشکان از نزدیک با بیماران همکاری می‌کنند تا بر اساس عوامل خاص هر مورد، بهترین رویکرد درمانی را انتخاب کنند.
مراقبت‌های پس از درمان اینتروژن دندان
پس از درمان اینتروژن دندان، حفظ مراقبت‌های مناسب پس از درمان برای اطمینان از بهبود و جلوگیری از عوارض بسیار مهم است. در اینجا چند دستورالعمل کلی اورده شده است:
دستورالعمل‌های دندانپزشک را دنبال کنید: دستورالعمل‌های مراقبتی خاص ارائه شده توسط دندانپزشک خود را که ممکن است شامل نحوه تمیز کردن ناحیه آسیب دیده، برنامه دارویی و محدودیت در خوردن برخی غذاها باشد، به شدت رعایت کنید.
رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن ملایم در اطراف ناحیه آسیب دیده واستفاده از دهانشویه ضد عفونی کننده بنا بر توصیه دندانپزشک.
رژیم غذایی: مصرف غذاهای نرم و اجتناب از گاز گرفتن اقلام سفت با دندان آسیب دیده تا زمان بهبودی کامل و اجتناب از غذاهای چسبناک و شیرین برای جلوگیری از مشکلات اضافی دندان.
معاینات منظم دندانپزشکی: مراجعه مکرر به دندانپزشک برای نظارت بر روند بهبودی دندان و رسیدگی سریع به هر گونه مشکل ایجاد شده مانند تحلیل ریشه، عفونت یا ناهماهنگی.
مدیریت درد: برای مدیریت درد و ناراحتی از داروهای مسکن بدون نسخه استفاده کنید. اگر درد ادامه داشت، با دندانپزشک خود مشورت کنید.
علائم را کنترل کنید: مراقب علائم عفونت مانند افزایش درد، تورم، تب یا چرک باشید و در صورت بروز این علائم با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
درک خارج شدن دندان Avulsion
خروج کامل یک دندان از جایگاه طبیعی آن یک آسیب دندانی شدید است که نیاز به توجه فوری دندانپزشکی دارد. اینجا توضیحات بیشتر درباره این وضعیت ارائه می‌شود:
وضعیت دندان:
- دندان کاملاً از جایگاه خود خارج شده است.
- ممکن است دندان آسیب دیده یا پاره شده باشد.
- بافت پشتیبان دندان (لثه و استخوان) نیز آسیب دیده است.
اقدامات فوری:
- دندان را با دقت و آرامی نگه داشته و در محل خود قرار ندهید.
- اگر دندان تمیز است، آن را با آب سرد شستشو داده و بلافاصله در شیر یا محلول شستشوی دندان قرار دهید.
- اگر دندان کثیف است، سعی نکنید آن را تمیز کنید و فقط در محلول شستشوی دندان قرار دهید.
- به سرعت به دندانپزشک مراجعه کنید تا در اسرع وقت دندان را در جای خود قرار دهد.
اقدامات پزشکی:
- دندانپزشک دندان را در محل خود قرار داده و محکم می‌کند.
- ممکن است از محافظ‌های خاصی برای ثابت نگه داشتن دندان استفاده کند.
- در صورت نیاز، درمان‌های دیگری مانند ترمیم ریشه نیز انجام می‌شود.
موفقیت این روند به سرعت مراجعه به دندانپزشک و وضعیت دندان بستگی دارد. هر چه زودتر دندان در محل خود قرار داده شود، احتمال بهبودی بیشتر خواهد بود.
بهترین دندانپزشک برای اینتروژن دندان
یافتن دندانپزشک مناسب برای درمان اینتروژن دندان شامل چندین فاکتور است:
تخصص و تجربه: به دنبال دندانپزشکی باشید که در صدمات تروماتیک دندان تخصص دارد. یک اندودنتیست یا یک دندانپزشک اطفال (برای کودکان) با تجربه در ترومای دندان برای رسیدگی به موارد اینتروژن به خوبی مجهز خواهد بود.
شهرت و نظرات: بررسی‌ها و اظهارات سایر بیمارانی که درمان‌های مشابه داشته‌اند را بررسی کنید. رتبه‌های بالا و بازخورد مثبت می‌تواند نشان دهنده خدمات خوب و نتایج موفق باشد.
دردسترس‌بودن برای مواقع اضطراری: از آنجایی که ترومای دندان اغلب نیاز به توجه فوری دارد، دندانپزشک یا کلینیک دندانپزشکی را انتخاب کنید که خدمات اورژانسی ارائه می‌دهد.
وابستگی‌های حرفه‌ای: دندانپزشک وابسته به انجمن‌های دندانپزشکی معتبر ممکن است دسترسی بهتری به آخرین روش‌های درمانی و آموزش مداوم داشته باشد.
مشاوره: برای بحث در مورد خاص خود، گزینه‌های درمانی و هر گونه نگرانی که ممکن است داشته باشید، یک جلسه مشاوره برنامه ریزی کنید. این همچنین به شما حسی از رویکرد دندانپزشک می‌دهد و اینکه آیا آنها برای نیازهای شما مناسب هستند یا خیر.
انتخاب دندانپزشکی که در برخورد با تروماهای دندان با تجربه باشد می‌تواند به طور قابل توجهی بر نتیجه درمان و سلامت طولانی مدت دندان آسیب دیده تأثیر بگذارد. این مهم است که برای یافتن یک متخصص که بتواند مراقبت و حمایت لازم را در طول روند درمان و بهبودی ارائه دهد، وقت بگذارید.
دریافت مشاوره رایگان
برای دریافت مشاوره رایگان کافی است شماره موبایلتان را وارد کنید.
سوالات متداول اینتروژن دندان
بله، اینتروژن دندان یک مشکل جدی دندان محسوب می‌شود. اینتروژن باعث فشار دادن اجباری دندان به داخل استخوان فک می‌شود که می‌تواند به دندان و ساختارهای اطراف آن از جمله استخوان آلوئولار و رباط پریودنتال آسیب برساند. اگر به درستی و به موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارضی مانند عفونت، از دست دادن دندان و آسیب به دندان‌های مجاور شود.
مدت زمان درمان اینتروژن دندان بسته به شدت اینتروژن و برنامه درمانی خاص می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. نفوذهای جزئی ممکن است تنها به چند هفته تثبیت و نظارت نیاز داشته باشند، در حالی که موارد شدیدتر شامل مداخله جراحی و درمان ریشه ممکن است چندین ماه طول بکشد. مراقبت‌های بعدی بسیار مهم است و می‌تواند برای مدت طولانی‌تری طول بکشد تا اطمینان حاصل شود که دندان تثبیت شده و به درستی بهبود می‌یابد.
آسیب اولیه که باعث نفوذ می‌شود می‌تواند بسیار دردناک باشد. خود درمان که ممکن است شامل تغییر موقعیت دندان، آتل بندی و احتمالاً درمان ریشه باشد، تحت بی حسی موضعی برای به حداقل رساندن درد انجام می‌شود. پس از درمان، ممکن است مقداری درد و ناراحتی را تجربه کنید که معمولاً با مسکن‌های بدون نسخه قابل کنترل است. دندانپزشک شما دستورالعمل‌های خاصی را در مورد نحوه مدیریت درد در مرحله بهبودی ارائه می‌دهد.
هزینه درمان اینتروژن دندان به طور گسترده‌ای بسته به عوامل مختلفی از جمله شدت نفوذ، نوع درمان مورد نیاز، موقعیت جغرافیایی و هزینه‌های دندانپزشک متفاوت است. به‌عنوان‌مثال، هزینه‌ها ممکن است شامل هزینه‌های آزمایش‌های تشخیصی (مانند اشعه ایکس یا سی‌تی‌اسکن)، هزینه‌های حرفه‌ای برای روش‌های درمانی (مانند جابه‌جایی، آتل زدن، یا مداخلات جراحی) و هرگونه مراقبت‌های بعدی لازم باشد. توصیه می‌شود با ارائه دهنده بیمه دندانپزشکی و دندانپزشک خود مشورت کنید تا بر اساس شرایط خاص خود تخمین دقیق‌تری داشته باشید.
پس از درمان، تمرکز بر بهبود و نظارت بر دندان آسیب دیده برای اطمینان از بهبودی مناسب است. ویزیت‌های بعدی برای ارزیابی سلامت دندان و بررسی عوارض احتمالی ضروری است. این ویزیت‌ها معمولاً شامل عکس برداری با اشعه ایکس برای نظارت بر وضعیت دندان و سلامت ریشه آن است. اگر دندان آتل زده شده باشد، پس از تأیید پایداری، در نهایت اسپلینت برداشته می‌شود. در درازمدت، دندان درمان شده به نظارت مداوم در طول معاینات منظم دندان نیاز دارد تا اطمینان حاصل شود که هیچ گونه عارضه دیگری مانند تحلیل ریشه یا نکروز پالپ ایجاد نمی‌شود.
